Las ogarnięty ciszą las,
Taki piękny w swej prostocie,
Tu jak gdyby stanął czas,
Czas zamknięty w tej istocie.
Leśnej nimfie tej uroczej,
Gdzieś na niebo zapatrzonej,
Delikatna jak obłoczek,
W tym błękicie zawieszony.
Jej tak słodki wyraz twarzy,
Pokazuje to pragnienie,
Widać mocno o czymś marzy,
Czeka chyba na spełnienie.
Nic nie mówiąc ciągle myśli,
W piękną suknię dziś ubrana,
Chce by wreszcie sen się ziścił,
Że znów będzie zakochana.
Wierzy że to się zakończy,
Że ktoś poda wreszcie rękę,
I na zawsze ich połączy,
Miłość, czułość, radość, szczęście.
Oto inspiracja : https://www.facebook.com/photo.php?fbid=436418289734041&set=pb.345013998874471.-2207520000.1377894728.&type=3&theater
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz