Pusto wszędzie, strasznie szaro,
Wszystko ciche dookoła,
Smutek oblał ziemię całą,
Przykra bardzo życia pora.
Pora w której nic nie cieszy,
Żadne słowo, żaden gest,
Bardzo ciężko w coś uwierzyć,
Kiedy człowiek stacza się.
Nie wiem gdzie popełniam błąd,
Czemu wciąż się dzieje tak,
Chcę gdzieś uciec teraz stąd,
W swój malutki, cichy świat.
W świat gdzie serce już nie boli,
Gdzie ma dusza się raduje,
Uśmiech rany wszystko koi,
Całym sobą szczęście czuje.
Ja już nie mam żadnych złudzeń,
Że gdzieś szczęście me odnajdę,
Uczuć w sobie już nie wzbudzę,
W samotności w otchłań spadnę.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz