Łączna liczba wyświetleń

czwartek, 26 marca 2009

Płatek 146 - Wiosna w Sercu

Gdy słychać rano śpiew słowika,
To znaczy, że wstaje pora radosna,
Bo zima w niepamięć daleko gdzieś znika,
A w zamian nareszcie przychodzi wiosna.


Słonecznym promykiem cieplutko nas wita,
Zielonym dywanem złość uspokaja,
Wokoło już wszystko pięknie rozkwita,
I poczuć jest łatwo zapachy maja.


Stokrotka swym żółtym oczkiem już mruga,
Spokojnie wychodząc z ciemnego ukrycia,
A w dali ptaków lecących smuga,
Daje znak budzący do życia.


I w sercu się cieplej robi od razu,
Choć było niedawno jeszcze rozdarte,
To teraz w nim nie ma żadnego urazu,
Na miłość jest ono szeroko otwarte.

2 komentarze:

Anonimowy pisze...

świetny wiersz,podobnie jak pozostałe,czekam na więcej.

Anonimowy pisze...

Bardzo mi się podoba. Aż cieplej na sercu choć za oknem taka szaruga:) Byle do Wiosny!:) pozdrawiam.

free counters