Łączna liczba wyświetleń

piątek, 15 sierpnia 2014

Płatek 417 - Zamglony Świat



Patrzę w okno znów stęskniony,
Myśli różne się mieszają,
Siedzę w ciszy zamyślony,
W samotności dni mijają.


W krajobrazie moich marzeń,
Wszystko jest zamglone tak,
Moje „ja” powoli tracę,
Chwile tracą słodki smak.


Gdzieś w szarości znowu błądzę,
Miotam się jak liść na wietrze,
Gasną we mnie wszelkie żądze,
Znika to co było lepsze.


Płomień serca jest tak słaby,
Chociaż wciąż się jeszcze tli,
Być ponownie zakochanym,
To marzenie we mnie tkwi.


Może znów się odnajdziemy,
I popłyną szczęścia łzy,
W przytuleniu zapatrzeni,
W Tobie ja, a we mnie TY.

Brak komentarzy:

free counters