Kolejny dzień, ciągle bez zmian,
Umysł zaprząta ta sama myśl,
Ginę w otchłani, boli ten stan,
Gasną marzenia, znikają sny.
Przeklęta cisza strasznie mnie rani.
W dal już odchodzi cała nadzieja,
Na to, że wrócisz, znów się pojawisz,
Życie samotne zaczniesz odmieniać,
Powiedz dlaczego wracasz co wieczór,
W sercu, umyśle, w każdej piosence,
Nie mogę znaleźć na Ciebie leku,
Może po prostu już tego nie chce.
Może zwyczajnie jestem naiwny,
Pragnę tego co się nie zdarzy,
Wciąż zagubiony, być może dziwny,
Lecz kto zabroni mi nadal marzyć.
Tęsknoty żadnej nie da się zmierzyć,
I choć niejedna popłynie łza,
Będę tu czekał, będę wciąż wierzył,
Z wyrytym w sercu ogromnym K.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz