Pamiętasz ten stracony czas ?
Zamknięci w pustce swoich zmartwień,
Osobno Ty, osobno ja,
Czekając wciąż na lepszą kartę.
Szukając szczęścia pośród słów,
Dwie dusze w życiu zagubione,
Znalazły wreszcie spokój swój,
Ramiona sobie przeznaczone.
Przez taki czas błądziły gdzieś,
Mijając się każdego dnia,
Choć niedaleko byłaś wiem,
Że warto czekać tyle lat.
Na jeden uśmiech, dotyk Twój,
Miliony sekund w zapomnieniu,
Cichy szept i słodycz ust,
Zmieniły życie w oka mgnieniu.
Zmieniły pustkę w piękny sen,
Szarości nastał wreszcie koniec,
Uwielbiam każdy wspólny dzień,
Kocham Cię nad życie moje.
1 komentarz:
Piękny wiersz.Przepraszam,ale nie mogę oprzeć się pokusie skopiowania na mój profil.Proszę pozwolić - dziękuję bardzo.
Pozdrawiam Wanda
Prześlij komentarz