Jest już ciemno, księżyc świeci,
Nocne życie się zaczęło,
W domach dawno śpią już dzieci,
Każde drzemkę już ucięło.
Jednak jest istota jedna,
Co wciąż snuje się bez celu,
Przemarznięta, strasznie biedna,
Obok przejdzie pewnie wielu.
Nikt nie przejmie się chłopakiem,
Każdy martwi się o siebie,
On fizycznie jest już wrakiem,
I niedługo skończy w niebie.
Cóż, że człowiek tam umiera,
Ludzi to już nie obchodzi,
Tyłek każdy swój zabiera,
Bez odzewu więc przechodzi.
Sprawiedliwi się nie zjawią,
Nic że bardzo to go boli,
Inni wciąż się świetnie bawią,
Chłopiec kona sam powoli.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz