Na ogrodzie życia swego,
Wciąż hoduje pewien kwiat,
To uczucie z serca mego,
Które dojrzeć musi tak.
Póki co to tylko pąk,
Chowający się w mej duszy,
Złożę go do Twoich rąk,
Wiem że sobą świat poruszysz.
Twą osobą chcę podlewać,
Tą spokojną tak roślinę,
Twym uśmiechem się ogrzewać,
Wtedy wiem że z nurtem płynę.
Dzięki temu sił nabiera,
Wszystko jest już takie mocne,
Powolutku się otwiera,
Pełen wiary kwiat ten rośnie.
Jesteś taka wyjątkowa,
Nie chcę już niczego więcej,
Bo to tylko Twa osoba,
Pełne sprawia rozkwitnięcie.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz