Miłość to tak wielkie słowo,
Takie piękne w swej prostocie,
To schowane gdzieś głęboko,
Ciepło otulone złotem.
Złotem, które jest bezcenne,
Serce blaskiem wciąż okrywa,
Wtedy zima bywa kwietniem,
Swiat dokoła sie rozpływa.
Wszystko jest tak kolorowe,
Gdy we dwoje czas przemija,
Każdym gestem, prostym słowem,
Wciąż pozwala sie rozwijać.
Zmieniać parę w duszę jedną,
Krok po kroku iść do przodu,
Kochać siebie, wielbić piękno,
Kłaść sie obok tuż po zmroku.
Być dla siebie całym światem,
Sednem i codziennym ciepłem,
Teczą i wiosennym kwiatem,
Takim zwykłym, małym szczęściem.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz