Paskudna jesień, za oknem deszcz,
Oczy stęsknione, wpatrzone w dal,
Myśląc o życiu, wiem że gdzieś jest,
Cząstka miłości, tlący się żar.
Cicha nadzieja, wzbudzona wiara,
Smutek po pustce, piekielny ból,
Choć to zadusić nadal się staram,
To zawsze wraca, brakuje tchu.
Powraca widok tych pięknych oczu,
Wyśnionej duszy, dla mnie stworzonej,
Słodkiej melodii Twojego głosu,
Uczucia, które tak mocno płonie.
Smaku radości, małego szczęścia,
Tego co serce tak bardzo chce,
Wspólnych wieczorów, promyku ciepła,
Naszej piosenki lecącej w tle.
Chwili zadumy w życiu codziennym,
Dłoni co otrze płynące łzy,
Sednem wszystkiego w głębi zaklętym,
Byłaś i jesteś od dawna TY.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz