Bezduszny świat okryty pustką,
Znów poważnie ze mnie zakpił,
Niszczy spokój smutku nutą,
Z góry ciągle na mnie patrzy.
Śmieje się z mych niepowodzeń,
Triumfuje gdy upadam,
Co dzień stawia mi przeszkodę,
Walczy o to bym się złamał.
Bym się znalazł na kolanach,
Tonął w rzece gorzkich łez,
Żebym więcej się nie starał,
Akceptował to co jest.
Często mądrzej jest się schować,
Dusząc w sobie gorsze z chwil,
Wybrać myśli a nie słowa,
Zamknąć kluczem wszelkie drzwi.
Może w tym jest głębsza racja,
Warto z życia się wycofać,
W końcu przyjdą same kłamstwa,
Czasem lepiej jest nie kochać.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz