Łódka życia płynie wciąż,
Kapitanem jestem sam,
Była burza, przyjdzie sztorm,
Czy z tym wszystkim radę dam.
Fale życia wciąż kołyszą,
Połać wody mnie ochładza,
Niebo mnie przeraża ciszą,
Bilans uczuć się nie zgadza.
Wiatr kołysze moim światem,
Myśli wszystkie gdzieś rozwiewa,
Powoduje straszną stratę,
Niepewności już podgrzewa.
Żagiel serca jest porwany,
Bardzo smutny to jest stan,
Tak samotny, zaniedbany,
Będę płyną w siną dal.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz