Środek lata, świeci słońce,
To najmilsza pora roku,
Kwiatki rosną tam na łące,
Wkoło wszędzie błogi spokój.
Dzięcioł głośno w drzewo stuka,
Konik polny znów podskoczył,
Myszka nory swojej szuka,
Żuczek ciągle kulkę toczy.
Grupa mrówek wciąż pracuje,
Nosi duże, ciężkie liście,
I mrowisko swe buduje,
Dla królowej oczywiście.
Niedaleko motyl lata,
Ma skrzydełka kolorowe,
Najpiękniejszy owad świata,
Takie zdanie nie jest nowe.
Krecik ryje swe tunele,
Żabka kumka tam nad stawem,
Różnych zdarzeń jest tu wiele,
Królik wcina sobie trawę.
Ten krajobraz wprost zniewala,
Zwierząt różnych pełen las,
To wycisza, uspokaja,
Tak tu błogo płynie czas.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz