Witaj drogi czytelniku,
Na przychylność Twoją liczę,
Znajdziesz przygód tu bez liku,
Które przeżył Wędrowniczek.
Wyszedł kiedyś na polanę,
By popatrzeć na naturę,
Miał malutką w ręce ranę,
Której doznał karmiąc kurę.
Spotkał w lesie śliczną łanię,
Która stała tam pod drzewem,
Myśli co się teraz stanie,
Bo ta chowa się za krzewem.
Nagle słychać jakiś zgrzyt,
To się łamie stara brzoza,
Jaki małej będzie byt,
W gaju całym straszna zgroza.
Nasz bohater przybiegł w porę,
Popchnął w drugą stronę drzewo,
Tylko poczuł twardą korę,
A zwierzątko poszło w lewo.
Jasio lubi tą przyrodę,
I istoty z nią związane,
Każdy kwiatek zna czy kłodę,
Jego miejsca ukochane.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz