Niedaleko pod drzewami,
Tam gdzie leśna bywa głusza,
Coś się chowa za krzakami,
A to jeżyk się porusza.
Słodki jest ten nasz bohater,
Kolce ostre, łapki cztery,
Bardzo lubi chodzić z tatem,
Wcześnie rano na spacery.
Gdy nad rzeczkę poszedł sam,
Głodny wilk go zauważył,
Mały stracha złapał tam,
Nie wie co się teraz zdarzy.
Zwierz już zaczął atakować,
Lecz nasz jeżyk mądry jest,
Wie gdzie ma się szybko schować,
I wykonać pewien gest.
Wilk się strasznie znów pomylił,
W nim głupota słodko drzemie,
Bo maluszek się uchylił,
A ten nosem wbił się w ziemię.
Jedna mądrość płynie z tego,
Że nie wolno lekceważyć,
A szczególnie to mniejszego,
No bo można się poparzyć.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz