To bajeczka o mróweczce,
Co wybrała się na spacer,
W różowiutkiej sukieneczce,
Ale także z wielkim kacem.
Kiedy wyszła na podwórko,
I ujrzała tam słoneczko,
Pogadała sobie z kurką,
Podkradając jej jajeczko.
Wtem spotkała też koguta,
Który bardzo jej nie lubi,
Że zepsuła mu dziś buta,
Strasznie się tym ona chlubi.
Wreszcie dotknął biedną pech,
Teraz będzie miała znamię,
Bo potknęła się o mech,
Uderzając nogą w kamień.
Czasem chodzi sobie drogą,
I po głowie wciąż się puka,
Bo nauczkę ma dziś srogą,
Gipsem w chodnik ciągle stuka.
Naszą mrówkę spotka kara,
Tak się kończy krótka bajka,
Bo to prawda przecież stara,
By zostawić czyjeś jajka.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz