To bajeczka o motylku,
Co w kolory jest dość liczny,
I przyjaciół ma też kilku,
Strasznie owad ten jest śliczny.
Bardzo on nie lubi zgiełku,
Lecz odwrotnie ma do klamki,
A na każdym są skrzydełku,
Różnokolorowe plamki.
Trochę na nich czerwonego,
Żółty znajdzie się tam też,
Nie ma prawie zielonego,
Bo króluje sobie beż.
Raz na kwiatku cicho siedzi,
Słyszy nagle jakiś bzyk,
Rozumiejąc że go śledzi,
Pszczoła a nie duży byk.
Czuje że dość szybko leci,
Wtedy poczuł mocny strach,
I skorzystał z pewnej sieci,
W którą ona wpadła bach.
Pomoc mały dostał z nieba,
Teraz motyl wie jak żyć,
No bo w życiu przecież trzeba,
Sprytnym a nie silnym być.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz