Jesień piękna jest w swej słocie,
Ładna też jest norka kreta,
Niedaleko gdzieś przy płocie,
Lata sobie muszka Greta.
Skrzydła bardzo ma zadbane,
Czułki ma jak dwie antenki,
Lubi wstawać wczesnym rankiem,
Chodzić prędko do łazienki.
Raz leciała nad kwiatami,
Brzuszkiem swoim tak do góry,
Zachwycona kolorami,
Pomachała też do kury.
Dobrze, że ujrzała w porę,
Osę co się w kwiatku chowa,
Frunie dalej swoim torem,
Do ucieczki jest gotowa.
Większy owad już naciera,
Muszka robi szybko zwrot,
A ten o nią się ociera,
I uderza mocno w płot.
Morał z bajki tej jest taki,
Że ta czujność to zaleta,
Wiedzą o tym wszystkie ptaki,
No i nasza mała Greta.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz